-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wspólnoty wiernych i 2. do uczestnictwa w sakramentach, które suponuje
przynależność do owej wspólnoty, gdyż wierni, uczestnicząc w sakramentach, tworzą
wspólnotę. Dlatego klątwa może usunąć kogoś z Kościoła dwojako: przez odłączenie
go od uczestnictwa w sakramentach i to stanowi klÄ…twÄ™ mniejszÄ…" oraz przez
wykluczenie go zarówno ze wspólnoty, jak i z uczestnictwa w sakramentach i to
jest klątwa większa", którą właśnie określa powyższa definicja. Nie ma natomiast
trzeciego rodzaju klątwy, która by polegała na wykluczeniu ze wspólnoty wiernych,
ale bez wykluczenia z uczestnictwa w sakramentach, z podanego wyżej powodu, a
mianowicie ze względu na to, że wierni, uczestnicząc w sakramentach tworzą
wspólnotę.
Ale wspólnota wiernych jest dwojaka: 1. w sprawach duchowych, takich jak
wzajemne modlitwy, zebrania dla przyjęcia sakramentów itp. 2. w prawowitych
sprawach ziemskich. Sprawy te oraz godziwa wspólnota są wyrażone w następującym
zdaniu: Jeśli ktoś za swe występki zostanie wyklęty, odmawia się mu: ust, modlitw,
pozdrowienia, wspólnoty i stołu"; ust, nie dając mu pocałunku; modlitw, nie modląc
się wraz z wyklętymi; pozdrowień, nie witając się z nimi; wspólnoty, nie dopuszczając
ich do sakramentów; stołu, nie jedząc z nimi przy jednym stole.
Powyższa definicja wyraża odłączenie ich: od sakramentów, słowami: wyłączenie ...
pod względem (udziału) w owocach" oraz wyłączenie ich ze wspólnoty wiernych w
sprawach duchowych, co jest wyrażone słowami: wyłączenie ze wspólnoty
Kościoła... w wspólnych modlitwach".
Inna definicja wyraża wyłączenie od obu tych praw: klątwa to wyłączenie od
153
wszelkiej wspólnoty wiernych".
Rozwiązanie trudności.
1. Modlimy się za niewiernych, ale oni nie uzyskują owoców modlitw, jeśli nie
nawrócą się ku wierze. Podobnie należy modlić się za wyklętych, ale nie pośród
modlitw za członków Kościoła. Ale wyklęci nie otrzymują owoców modlitw, dopóki
są pod klątwą. Niemniej trzeba się modlić, by Pan Bóg udzielił im ducha pokuty i by
dzięki niej zostali uwolnieni od klątwy.
2. Modlitwy jednych pomagajÄ… drugim w miarÄ™ jak uczestniczÄ… w nich w dalszym
ciągu, już to mocą miłości (nadprzyrodzonej), która łączy wszystkich wiernych, by
stanowili jedno w Panu Bogu zgodnie z Ps. 118 (63): Jestem przyjacielem
wszystkich, którzy się boją Ciebie" otóż takiego trwania w uczestnictwie klątwa nie
przerywa, bo słusznie można kogoś wykląć tylko za winę, będącą grzechem
śmiertelnym, i wyłączającą z miłości (nadprzyrodzonej) nawet tego, kto nie byłby
wyklęty. Natomiast klątwa niesprawiedliwa nie może kogokolwiek pozbawić tej
miłości, bo ona należy do tych największych dóbr, których nikomu nie można odebrać
wbrew jego woli. Otóż klątwa przerywa trwanie w tego rodzaju uczestnictwie, gdyż
Kościół wyrokiem klątwy odłącza wyklętych od społeczności wiernych, za których się
modli. Wskutek tego wyklętym nie pomagają te modły, które odprawia się za cały
Kościół. Ponadto w imieniu Kościoła wierni nie mogą modlić się za nich, chociaż
prywatnie można modlić się o ich nawrócenie, zwracając intencję w tym kierunku.
3. Duchowe owoce Kościoła rodzą się nie tylko z modlitwy, ale także z
przyjmowania sakramentów i ze współ życia wiernych.
4. Klątwa mniejsza" nie jest klątwą w pełnym znaczeniu tego wyrazu; jest nią
tylko częściowo. Dlatego definicja klątwy może jej odpowiadać tylko pod pewnym
względem.
Artykuł 2
CZY KOZCIÓA POWINIEN WYKLINA KOGOKOLWIEK?
Postawienie problemu. Wydaje się, że Kościół nie powinien nikogo wyklinać, gdyż:
1. Klątwa jest pewnego rodzaju przekleństwem. A Pismo św. zabrania
154
przeklinania (Rz 12,14). A więc Kościół nie powinien nikogo wyklinać.
2. Kościół wojujący powinien naśladować Kościół tryumfujący. Otóż czytamy w
liście św. Judy (Tadeusza): Gdy archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał
się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluznierczego, ale powiedział:
Pan niech cię skarci". A więc Kościół wojujący również nie powinien rzucać wy roku
przekleństwa czy klątwy.
3. Nikogo nie należy wydawać w ręce wroga, chyba że zachodzi wypadek
beznadziejny. Lecz przez klątwę wy daje się człowieka w ręce szatana, jak mówi św.
Paweł (I Kor 5,5). Skoro więc w tym życiu nad nikim nie wolno rozpaczać, dlatego
Kościół nie powinien nikogo wyklinać.
Ale z drugiej strony: 1. Apostoł kazał Koryntianom wykląć pewnego grzesznika, czyli
wydać go szatanowi (I Kor 5,5). 2. Chrystus powiada o tym, kto nawet Kościoła nie
słucha, niech ci będzie jako poganin i celnik" (Mt18,17). Ale poganie są poza
Kościołem. A więc tego, kto gardzi słuchaniem Kościoła, należy z niego wykląć.
Odpowiedz. Sąd Kościoła powinien być zgodny z sądem Pana Boga. Pan Bóg zaś
różnie karze grzeszników po to, by pociągnąć ich ku dobru: niekiedy nieszczęściami,
niekiedy zaś pozostawiając człowieka sobie samemu, by pozbawiony pomocy łask,
które chroniły go od zła, poznał swą słabość i pokornie wrócił do Pana Boga, od
którego odszedł zarozumiały. Otóż Kościół, wydając wyrok klątwy, naśladuje sąd
Boży w jeden i drugi sposób: wyłączając ze wspólnoty wiernych (przestępcę) by się
zawstydził", naśladuje sąd Boży, karzący utrapieniami; a wykluczając go od modlitw i
innych dóbr duchowych, naśladuje sąd Boży, który pozostawia człowieka sobie
samemu, by przez pokorę, poznawszy siebie samego, powrócił do Pana Boga.
Rozwiązanie trudności.
1. Przekleństwo może być dwojakie: takie, które zmierza do zła jakiego komuś
życzy lub jakie wypowiada i tego rodzaju przekleństwo jest wzbronione, w
jakikolwiek sposób byłoby rzucone oraz takie, które zmierza ku dobru (przestępcy)
poprzez zło, które owo przekleństwo wyraża. Tego rodzaju przekleństwo niekiedy jest
dozwolone i zdrowotne. Podobnie lekarz niekiedy wyrzÄ…dza szkodÄ™ choremu, np.
przez obcięcie (części ciała), by go wyleczyć z choroby.
2. Diabeł jest niepoprawny i dlatego nie mógłby uzyskać jakiegokolwiek dobra z
155
klÄ…twy.
3. Z pozbawienia udziału w modłach Kościoła wynika trojaka szkoda,
odpowiadająca trzem dobrodziejstwom modłów które: 1. przyczyniają się do wzrostu
łaski w tych, którzy ją mają i do wyproszenia jej sobie, jeśli jej nie ma ją. W tym
znaczeniu Mistrz Sentencyj powiedział125, że klątwą usuwa się łaskę". 2. Ponadto
modły stoją na straży cnót i dlatego powiedziano, że klątwa pozbawia opieki", nie w
tym znaczeniu jakoby wykluczała całkowicie kogokolwiek spod Opatrzności Bożej,
ale ze względu na to, że wyłącza z tej opieki, jaka strzeże dzieci Kościoła w
szczególny sposób. 3. Modły stanowią także obronę przed wrogiem (tzn. czartem) tak
duchowo, jak i cieleśnie. Stąd powiedziano, że szatanowi dano większą moc w
oddziaływaniu na wyklętego". Dlatego w pierwotnym Kościele cuda były potrzebne
do pociągnięcia ludzi ku wierze, i dary Ducha Zwiętego ukazywały się w sposób
widoczny; tak samo klątwa ujawniała się udręką cielesną, powodowaną przez szatana.
Nic też nie stoi na przeszkodzie, by oddać wrogowi człowieka, jeśli można mieć
jeszcze nadzieję, że ocaleje, gdyż nie oddaje się go na potępienie, ale dla poprawy, bo
Kościół ma władzę wyrwania go z rąk wroga, gdy zechce.
Artykuł 3 [ Pobierz całość w formacie PDF ] - zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- zambezia2013.opx.pl