• [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

    postawi owce po swojej prawicy, a kozy po lewicy. 34 Wtedy Król powie tym, po swojej
    prawicy: Pójdzcież, uwielbieni mojego Ojca, odziedziczcie Królestwo przygotowane wam
    od założenia świata. 35 Bowiem łaknąłem, a daliście mi jeść; pragnąłem, a daliście mi pić;
    byłem odmiennym, a ugościliście mnie; 36 byłem nagi, a przyodzialiście mnie; zachorowa-
    łem, a odwiedziliście mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie. 37 Wtedy odpowie-
    dzą mu sprawiedliwi, mówiąc: Panie, kiedy widzieliśmy cię łaknącym, a nakarmiliśmy;
    albo pragnącym, a daliśmy ci pić? 38 Kiedy też widzieliśmy cię odmiennym, a ugościli-
    śmy; albo nagim, a przyodzialiśmy? 39 Albo kiedy widzieliśmy cię chorym, czy w więzie-
    niu, a przyszliśmy do ciebie? 40 Zaś Król odpowiadając, powie im: Zaprawdę, powiadam
    wam, cokolwiek zrobiliście jednemu z tych najmniejszych moich braci - mnie zrobiliście.
    41
    Potem powie i tym po lewicy: Idzcie ode mnie, przeklęci, w wieczny ogień, przygotowa-
    ny temu oszczerczemu oraz jego aniołom. 42 Bowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść;
    pragnąłem, a nie daliście mi pić; 43 byłem odmiennym, a nie ugościliście mnie; nagi, a nie
    przyodzialiście mnie; chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie. 44 Wtedy oni także
    mu odpowiedzą, mówiąc: Panie, kiedy widzieliśmy cię łaknącym, albo pragnącym, albo
    odmiennym, albo nagim, czy chorym, albo w więzieniu, a ci nie usłużyliśmy? 45 Wtedy im
    odpowie, mówiąc: Zaprawdę powiadam wam, czegokolwiek nie zrobiliście jednemu z
    tych najmniejszych, ani i mnie nie zrobiliście. 46 Więc ci pójdą na wieczne odcięcie; a
    sprawiedliwi do życia wiecznego.
    *25,6 ewentualnie: straży lub godzinie
    *25,12 także: widzę, poznaję
    *25,29 zabrane i uniesione - w języku greckim jedno słowo
    *25,30 w języku greckim przymiotnik w stopniu nie najwyższym
    *25,32 narody spoza ludu Israela (porównaj: III Mojżesza 20,24; IV Mojżesza 23,8 - 10; Zachariasz
    14,1 - 4).
    26. Także się stało, że gdy Jezus zakończył te wszystkie słowa, powiedział do swoich
    uczniów: 2 Wiecie, że po dwóch dniach jest Pascha *, a Syn Człowieka jest wydany, aby
    został ukrzyżowany. 3 Wtedy zostali zebrani przedniejsi kapłani, uczeni w Piśmie i starsi
    ludu do komnaty arcykapłana, którego zwano Kaifaszem, 4 oraz uradzili, by zdradą poj-
    mać Jezusa i zabić; 5 lecz mówili: Nie w święto, aby nie było rozruchów między ludem.
    6
    A kiedy Jezus był w Betanii, w domu trędowatego Szymona, 7 podeszła do niego nie-
    wiasta, która miała alabastrowy słoik bardzo kosztownej maści, i gdy leżał przy stole, wy-
    lała ją na jego głowę. 8 Widząc to, jego uczniowie się oburzyli i powiedzieli: Na co ta stra-
    ta? 9 Bo ta maść mogła być drogo sprzedana i mogło to być dane ubogim. 10 Co gdy Je-
    zus zrozumiał, powiedział im: Dlaczego zadajecie ciosy tej kobiecie? Zaprawdę, zrobiła
    szlachetny uczynek względem mnie. 11 Bowiem ubogich zawsze zatrzymujecie ze swą
    pomocą, ale mnie nie zawsze zatrzymujecie. 12 Gdyż ona, kiedy wylała tę maść na moje
    ciało, zrobiła mi to ku pogrzebowi. 13 Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek, na całym
    świecie, będzie głoszona ta Dobra Nowina, także będzie opowiadane na jej pamiątkę to,
    co ona uczyniła.
    14
    Wtedy jeden z dwunastu, którego zwano Judasem Iszkariotą, wyruszył do przedniej-
    szych kapłanów, 15 i powiedział: Co mi chcecie dać, a ja go wam wydam? Więc oni mu
    odważyli trzydzieści sztuk srebra. Zachariasz 11,12 - 13 16 I odtąd szukał stosownej
    pory, aby go wydać.
    17
    Zaś przedniego dnia Przaśników przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc mu: Gdzie
    chcesz żebyśmy ci przygotowali, abyś zjadł wieczerzę paschalną? 18 A on rzekł: Idzcie
    do miasta, do pewnego człowieka oraz mu powiedzcie: Nauczyciel mówi: Mój czas jest
    bliski; u ciebie zrobiÄ™ wieczerzÄ™ paschalnÄ… z moimi uczniami. 19 Zatem uczniowie zrobili,
    jak im rozkazał Jezus, i przygotowali wieczerzę paschalną. 20 A kiedy nastał wieczór, le-
    żał u stołu z dwunastoma. 21 I gdy jedli, powiedział im: Zaprawdę, mówię wam, że jeden z
    was mnie wyda. 22 Więc zasmucili się bardzo i zaczęli mówić do niego, każdy z nich: Pa-
    nie, nie ja tym jestem! 23 A on odpowiadając, rzekł: Ten, który ze mną zanurza rękę w mi-
    sie, ten mnie wyda. 24 Wprawdzie Syn Człowieka idzie naprzód, jak o nim napisano; lecz
    biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieka jest wydawany; byłoby mu dobrze,
    gdyby nie został zrodzony ten człowiek. 25 A odpowiadając, Judas, który go wydawał,
    rzekł: Nauczycielu - mistrzu, nie ja jestem? Mówi mu: Ty powiedziałeś. 26 A kiedy oni je-
    dli, Jezus wziął chleb i uwielbiwszy Boga, łamał oraz dał uczniom, i powiedział: Bierzcie,
    jedzcie; to oznacza * ciało moje. 27 A gdy wziął kielich, podziękował oraz im dał, mówiąc:
    Pijcie z niego wszyscy; 28 albowiem to oznacza * moją krew Nowego Testamentu, która
    za wielu się wylewa na wyzwolenie od grzechów **. 29 Ale powiadam wam, że odtąd nie
    będę pił z tego plonu winorośli, aż do owego dnia, gdy go będę pił z wami nowym, w Kró-
    lestwie mego Ojca.
    30
    I zaśpiewali hymn oraz wyszli na górę oliwek.
    31
    Wtedy mówi im Jezus: Wy wszyscy zostaniecie przy mnie zgorszeni tej nocy; bowiem
    napisano: UderzÄ™ pasterza, i rozproszÄ… siÄ™ owce trzody. Zachariasz 13,7 32 Lecz po
    wzbudzeniu mnie, poprzedzę was do Galilei. 33 A Piotr oddzielając się, powiedział mu:
    Choćby wszyscy zostali zgorszeni przy tobie, ja nigdy nie zostanę zgorszony. 34 Rzekł
    mu Jezus: Zaprawdę, mówię ci, że tej nocy, zanim kogut zapieje, trzykroć się mnie za-
    przesz. 35 Zatem Piotr mu powiedział: Choćbym miał z tobą umrzeć, bylebym się ciebie
    nie zaparł. I podobnie mówili wszyscy uczniowie.
    36
    Wtedy Jezus przychodzi z nimi na miejsce zwane Getsemane *, i mówi uczniom:
    Usiądzcie tu, aż odejdę oraz tam się pomodlę. 37 A wziąwszy z sobą Piotra oraz dwóch [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • zambezia2013.opx.pl