• [ Pobierz całość w formacie PDF ]

    sądem i sprawę odło\ono do akt. O podobnej historii w Austrii, którą wyśledził magazyn
     profil 2001", opowiadałam ju\ szczegółowo. Tak\e ten lekarz praktykuje do dzisiaj.
    O ile w Europie zabiegi obrzezania przeprowadzają głównie lekarze, o tyle w Afryce robią to
    przede wszystkim kobiety. Zajmują wa\ną pozycję w społeczności i niezle zarabiają,
    wykonując swój okrutny zawód. Słyszałam ju\, \e proponowano im pieniądze i pracę, by
    zrezygnowały z tego procederu. Co za niesłychana bezczelność! Miliony kobiet w Afryce nie
    mają \adnych dochodów, nie mówiąc o tym, \e nie mają co jeść. Dlaczego miałoby się
    wynagradzać właśnie tę grupę kobiet, która pozbawiła \ycia tak wiele dziewcząt? W mojej
    ojczyznie co trzecia dziewczyna umiera w następstwie tego procederu z powodu
    wykrwawienia lub zaka\enia. I wszystkie ofiary mówią to samo: swoim matkom wybaczyły,
    sprawczyniom okaleczenia nie - te najchętniej by zabiły.
    Kobiety trudniące się obrzezaniem działają tak\e w Europie, wystarczy wspomnieć przypadek
    z Cardiff. Trzy z nich zostały jednak tu skazane, ostatni raz w 1999 roku we Francji. Ale tę
    mo\na było postawić przed sądem tylko dlatego, \e po raz pierwszy ofiara jej działalności
    powiadomiła o tym policję. Była to dwudziestotrzy-letnia dziewczyna z malijskiej rodziny.
    Sama została okaleczona przez tę kobietę, ale kiedy dowiedziała się, \e temu procederowi ma
    zostać poddana tak\e jej młodsza siostra, poszła na policję. Od tej pory kobieta podejrzana o
    wykonywanie obrzezań była śledzona ca-
     130 
    łymi tygodniami. Podsłuchiwano równie\ jej rozmowy telefoniczne. W końcu policja zdobyła
    wystarczające dowody. Trwało to jeszcze pięć lat, a\ zakończono dochodzenie i zapadł
    wyrok. Udowodniono jej przeprowadzenie czterdziestu ośmiu obrzezań, wyrok brzmiał -
    osiem lat więzienia.
    Przed kilkoma dniami dowiedziałam się od pewnej pracownicy opieki społecznej, \e jakieś
    nigeryjskie rodziny planują sprowadzić akuszerkę w celu obrzezania ich córek. Naciskałam
    tak długo, a\ dała mi w końcu numer telefonu pastora Anthony'ego (imię zmienione),
    nigeryjskiego duchownego, od którego uzyskała tę informację. Natychmiast dzwonię do
    niego. Mówi po angielsku z typowym nigeryjskim akcentem. Wyjaśniam mu powód, dla
    którego dzwonię. Nie chce mi zdradzić jednak nazwisk tych ludzi, poniewa\ jest związany
    tajemnicą spowiedzi.  Proszę nie zapominać, \e jestem pastorem, nie mogę tak po prostu
    dzielić się z innymi informacjami, członkowie mojej społeczności darzą mnie zaufaniem. Nie
    mogę i nie chcę go stracić".
    Kiedy w końcu pytam go jeszcze raz, czy w informacji, którą dysponuję, jest coś z prawdy,
    przynajmniej przyznaje:  To mogę potwierdzić, ale nic więcej. Tak, słyszałem, \e powstał
    pomysł, aby przeprowadzić w naszej społeczności obrzezanie. Ale nie mogę zdradzić
    dalszych szczegółów".
    Krótko po tym mamy telefon, dzwoni pewna afrykańska kobieta. Mówi bardzo wzburzonym
    głosem:  Kilka naszych rodzin chce sprowadzić kobietę wykonującą obrzezania. Ma przybyć
    tu w następnych tygodniach z Holandii i okaleczyć większą liczbę dziewcząt". Szczegółów
    nie zna albo nie chce nam przekazać.
    Ciągle ta sama gra: wszędzie, gdzie próbujemy się czegoś dowiedzieć, bardzo szybko
    napotykamy mur milczenia. Wcią\ dostajemy jakieś wskazówki i często są one do siebie
    bardzo podobne. Ale konkretne informacje do nas nie docierają. Oszaleć mo\na! Wiele osób
    o tym wie, ale nikt nic nie chce mówić.
    To jest sprzeczne z naszą religią
    Zni mi się dziewczynka. Ma pięć, mo\e sześć lat. Jest czarna jak kruk, ma potargane włosy i
    ogromne wesołe oczy. Le\y na \elaznej pryczy, która jest przykryta zielonym prześcieradłem.
    Pomieszczenie, w którym przebywa, jest puste, zimne i ciemne.
    Dziewczynka się boi. Dr\y, ale prawie się nie porusza. Dopiero teraz widzę dlaczego. Jest
    mocno przywiązana ciemnobrązowymi rzemieniami za nadgarstki i kostki. Nogi są
    rozsunięte.
    Otwierają się drzwi. Wchodzi pięć kobiet. Nie widzę ich twarzy. Nikt się nie odzywa.
    Jedna z kobiet trzyma w ręku małe, białe naczynie w kształcie nerki, w którym le\y brzytwa.
    Inne kobiety niosą białe ręczniki. Kobieta z brzytwą staje w nogach pryczy, znajdującej się na
    środku pomieszczenia. Kobiety grupują się wokół niej. Nikt nie powiedział jeszcze ani słowa.
    Kobieta z brzytwą klęka przed rozsuniętymi nogami dziewczynki, stawia miskę na pryczy i
    bierze brzytwę w prawą rękę. Potem kieruje rękę w stronę sromu dziewczyny.
     132 
    W jednej chwili pomieszczenie rozjaśnia od góry wiązka jaskrawo-białego światła. Wszyscy
    wzdrygają się i podnoszą głowy. Odzywa się głos:  Przestańcie. To jest sprzeczne z naszą
    religią".
    Potem zalega śmiertelna cisza. Ra\ące światło znika. Kobieta odkłada brzytwę do miski,
    wstaje i powoli opuszcza pomieszczenie. Pozostałe kobiety idą za nią bez słowa.
    Nie ma ju\ rzemieni na rękach i nogach dziewczyny. Dziewczyna podnosi się, przeciera oczy
    i siada pośrodku kolorowej łąki pełnej kwiatów. Obok klęczy jej matka i mówi:  Ju\ po
    wszystkim. Raz na zawsze".
    Kogo najbardziej słuchają ludzie na całym świecie? Duchowych przywódców, jestem o tym
    całkowicie przekonana. Okaleczanie genitaliów skończyłoby się z dnia na dzień, gdyby
    przywódcy wszystkich religii powiedzieli:  Okaleczanie jest sprzeczne z zasadami etnicznymi
    obowiązującymi w naszej wspólnocie wyznaniowej. Odstąpcie od tego". - śadne prawo, [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • zambezia2013.opx.pl